ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΡΟΧΑΛΗΤΟ Η ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ;

Οι διαταραχές τηs αναπνοήs κατά τον ύπνο κυμαίνονται από τιs σχετικά ελαφρέs και ακίνδυνεs για την υγεία του ασθενούς (ροχαλητό) έωs τιs βαρύτατεs όπως είναι η άπνοια (διακοπή τηs αναπνοήs κατά την διάρκεια του ύπνου). Η άπνοια μπορεί να είναι περιφερειακήs αιτιολογίαs(αποφρακτική υπνική άπνοια) η σπανιότατα κεντρικήs αιτιολογίαs και δυνητικά χωρίs αντιμετώπιση μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρέs βλάβηs του κάρδιο αναπνευστικού (πνευμονική υπέρταση, δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια κ.α.).

Το σύνδρομο αποφρακτικήs υπνάκοιs άπνοιαs έχει επιπτώσεις και στην καθημερινή δραστηριότητα των ασθενών με υπνηλία, αδυναμία συγκέντρωσηs,ευερεθιστότητα, αυξημένο κίνδυνο τροχαίων ατυχημάτων κ.ο.κ.

Συνήθως βέβαια οι ασθενείs δεν έχουν επίγνωση τηs αιτιολογίαs όληs αυτήs τηs καθημερινήs τουs ταλαιπωρίαs και προσέρχονται στο γιατρό λόγω πιέσεων από το κοινωνικό τουs περιβάλλον που δεν αντέχουν άλλο το ροχαλητό τουs.

Το ροχαλητό είναι πιο συχνό στον άνδρα και τουs υπέρβαρουs.45% των ενηλίκων ροχαλίζουν περιστασιακά ενώ ένα 25% ροχαλίζουν επί καθημερινήs βάσηs.Το αλκοόλ το κάπνισμα η μεγάλη κατανάλωση φαγητού ιδιαίτερα κατά στα βράδυνεs ώρεs όπωs επίσης και κάποια φάρμακα μπορεί να επιδεινώνουν το πρόβλημα.

Οι αιτίεs που προκαλούν ροχαλητό είναι διάφορεs π.χ. .ελάττωση του μυϊκού τόνου τηs γλώσσαs και του λαιμού, μεγάλη μυϊκή μάζα των ιστών στον ρινοφάρυγγα όπωs π.χ τα κρεατάκια στην μύτη, επιμήκηs μαλθακή υπερώα η και σταφυλή, σκολίωση ρινικού διαφράγματαs, πολύποδεs στην μύτη κ.α.

Ωs προs τα αίτια που μπορεί να προκαλέσουν αποφρακτική υπνική άπνοια το συνηθέστερο αίτιο είναι η απόφραξη πού προκαλείται λόγω μετατόπισηs της γλώσσαs στο οπίσθιο τμήμα του φάρυγγα κατά τον ύπνο. Αυτό μπορεί να παρατηρηθεί π.χ. στον μικρογναθισμό (μικρή γνάθο).

Πολλέs φορέs υπάρχουν ασθενείs οι οποίοι μπορεί να εμφανίσουν 30-300 περιστατικά άπνοιαs κατά την νύκτα με αποτέλεσμα την ελάττωση του οξυγόνου στο αίμα και ωs εκ τούτου την εντατικότερη λειτουργία τηs καρδιάs.

Η θεραπεία του ροχαλητού και τηs υπνικήs άπνοιαs εξαρτάται από την ακριβή διάγνωση. Ο ασθενήs πρέπει να υποβληθεί σε πλήρη και λεπτομερή εξέταση. Έκτοs από την εξέταση ρουτίναs θα πρέπει οπωσδήποτε να γίνει πολύ-υμνογραφική καταγραφή (test ύπνου). Η εξέταση αυτή είναι απαραίτητη πριν από την οποιαδήποτε θεραπεία γιατί είναι και η μοναδική που μπορεί να καταγράψει το μέγεθος του προβλήματος (αριθμόs ανοιών, διάρκεια ανοιών, πόσο πέφτει το οξυγόνο κατά την διάρκεια του ύπνου κ.α.).

Μετά από την εξέταση αυτή ο γιατρόs και σύμφωνα με τα αποτελέσματα από το test ύπνου θα αποφασίσει πιο θεραπευτικό σχήμα θα ακολουθήσει. Αυτό μπορεί να είναι απλά ελάττωση του σωματικού βάρουs , διακοπή του καπνίσματος, κάποια χειρουργική θεραπεία η ακόμη σε μεγάλου βαθμού ύπνο-απνοικό σύνδρομο μπορεί να κριθεί απαραίτητη η εφαρμογή συνεχούς θετικήs πίεσηs με την χρήση ρινικήs μάσκαs(CPAP).

Οι αμυγδαλές και τα κρεατάκια αποτελούν μέρος ενός «δακτυλίου» που εντοπίζεται στο πίσω μέρος του λαιμού. Τα κρεατάκια εντοπίζονται πίσω από τη μύτη και τον ουρανίσκο και δεν φαίνονται από το στόμα παρά μόνο με τη χρήση ειδικών εργαλείων. Είναι τοποθετημένα στην είσοδο των αεροφόρων οδών στο σημείο εκείνο απ’ όπου εισέρχονται στον οργανισμό οι διάφορες μολύνσεις. Ο ρόλος τους συνίσταται στο να αναγνωρίζουν τα διάφορα μικρόβια και τους ιούς και να δημιουργούν αντισώματα εναντίον τους ενεργοποιώντας έτσι την άμυνα του οργανισμού. Η λειτουργία των αδενοειδών και των αμυγδαλών λαμβάνει χώρα τα πρώτα χρόνια της ζωής και όσο περνούν τα χρόνια εξασθενίζει. Στην πραγματικότητα ο ρόλος τους σταματάει μετά την ηλικία των τριών (3) ετών.  Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση των αδενοειδών εκβλαστήσεων και των αμυγδαλών είναι οι εξής:

  • Ιατρικό ιστορικό
  • Φυσική εξέταση
  • Ακτινογραφία
  • Ενδοσκόπηση

Η κλινική εξέταση της μύτης και του λαιμού δυνατόν να απαιτήσει τη χρήση ειδικών εργαλείων όπως π.χ ενός μικρού καθρέπτη η εύκαμπτου ενδοσκοπίου.  Όταν το παιδί η ο ενήλικας υποφέρει από συχνές αμυγδαλίτιδες, φαρυγγαλγίεs, εμπύρετες καταστάσεις, κακοσμία αναπνοής, ρινική η οπισθορρινική απόφραξη και δυσκολία στην αναπνοή, υποτροπιάζουσες ωτίτιδες, στοματική αναπνοή, ροχαλητό και διαταραχές ύπνου και κατάποση.  Όλες οι μολύνσεις των αμυγδαλών και των αδενοειδών εκβλαστήσεων, αντιμετωπίζονται κατ’ αρχάς με αντιβίωση. Πολλές φορές δυνατόν να απαιτηθεί η αφαίρεση τους. Οι κυριότερες ενδείξεις για αμυγδαλεκτομή η/και αδενοτομή είναι

  1. επανειλημμένες φλεγμονές παρά την χορήγηση αντιβιοτικών
  2. δυσκολία στην αναπνοή λόγω διογκώσεως των αδενοειδών και των αμυγδαλών.

Εξ άλλου είναι σε όλους γνωστό ότι η απόφραξη των αεροφόρων οδών προκαλεί διαταραχές του ύπνου και ροχαλητό με αποτέλεσμα την πρωινή υπνηλία στους ενήλικες και διαταραχές συμπεριφοράς στα παιδιά. Επί πλέον χρόνιες φλεγμονές δυνατόν να οδηγήσουν σε προβλήματα από τα αυτιά καθώς επίσης η μεγάλη διόγκωση να προκαλέσει ορθοδοντικά προβλήματα, κυρίως στα παιδιά.

ΣΙΕΛΟΓΟΝΟΙ ΑΔΕΝΕΣ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΤΙ ΟΧΙ

Που βρίσκονται;

Οι σιελογόνοι αδένες εντοπίζονται γύρω από το στόμα και το λαιμό. Οι κυριότεροι είναι η παρωτίδα, ο υπογνάθιος και υπογλώσσιος.  Όλοι τους εκκρίνουν σάλιο μέσα στη στοματική κοιλότητα: η παρωτίδα μέσω πόρου που βρίσκεται κοντά στα πάνω δόντια, ο υπογνάθιος στο μπροστινό μέρος κάτω από τη γλώσσα και ο υπογλώσσιος, διαμέσου πολλών πόρων στο έδαφος στης στοματικής κοιλότητας.

Επιπροσθέτως υπάρχουν εκατοντάδες μικροσκοπικοί αδένες που λέγονται ελάσσονες σιελογόνοι και που βρίσκονται στα χείλη, στο βλεννογόνο, στις παρειές και διασκορπισμένοι σε πολλά άλλα σημεία.

Οι σιελογόνοι αδένες παράγουν σάλιο χάρη στο οποίο υγραίνεται το στόμα, ξεκινά η διαδικασία της πέψης και προστατεύονται τα δόντια από τη τερηδόνα.

Τι προκαλεί προβλήματα στους σιελογόνους αδένες  ;

Οι ανωμαλίες των σιελογόνων αδένων που προκαλούν κλινικά συμπτώματα μπορούν να καταταχθούν στις παρακάτω κατηγορίες:

1.  ΑΠΟΦΡΑΞΗ

Απόφραξη στη ροή του σάλιου, συνήθως συμβαίνει στις παρωτίδες ή στους υπογνάθιους και η κυριότερη αιτία είναι ο σχηματισμός λίθου.  Συμπτώματα εμφανίζονται κατά τη διάρκεια του φαγητού.  Σάλιο ξεκινά να παράγεται αλλά καθώς ο πόρος είναι κλειστός ο αδένας πρήζεται και πονάει.  Μερικές φορές εγκαθίσταται και μόλυνση.

2.  ΦΛΕΓΜΟΝΗ

Αν ο λίθος δεν αποφράσσει τον πόρο εντελώς, τότε, ο αδένας θα πρηστεί κατά τη διάρκεια του φαγητού και σταδιακά θα ξεπρηστεί μετά το φαγητό για να διογκωθεί ξανά στο επόμενο γεύμα.  Μόλυνση μπορεί να συμβεί στο σάλιο που έχει λιμνάσει οδηγώντας σε ακόμη περισσότερο πόνο και πρήξιμο στον αδένα.  Αν παραμεληθεί η κατάσταση αυτή μπορεί να δημιουργήσει απόστημα.

3.  ΜΟΛΥΝΣΗ

Η πιο κοινή είναι η παρωτίτιδα η οποία είναι κυρίως νόσος της παιδικής ηλικίας αλλά μπορεί να συμβεί και στους ενήλικες.  Πάντως αν ένας ενήλικας έχει πρήξιμο στην περιοχή της παρωτίδας από τη μια μόνο πλευρά το πιθανότερο είναι να πρόκειται για απόφραξη ή όγκο.  Έχει ήδη ειπωθεί ότι η μόλυνση συμβαίνει σε έδαφος απόφραξης του αγωγού ροής του σάλιου.  Ένας άλλος τρόπος είναι η μετάδοση της λοίμωξης στους σιελογόνους αδένες από τους λεμφαδένες του τραχήλου, οι οποίοι συχνά γίνονται ευαίσθητοι σε μια συνηθισμένοι φλεγμονή του φάρυγγα.  Πολλοί απ’ αυτός τους λεμφαδένες είναι τοποθετημένοι πάνω η μέσα στον ίδιο τον αδένα της παρωτίδας και κοντά στον υπογνάθιο.  Όταν αυτοί οι λεμφαδένες φλεγμαίνουν αυτό γίνεται αντιληπτό από τον ασθενή σαν ένα ερυθρό επώδυνο πρήξιμο της παρωτίδας ή του υπογνάθιου σιελογόνου αδένα.  Οι λεμφαδένες διογκώνονται επίσης εξαιτίας όγκων ή φλεγμονών.

ΟΓΚΟΙ

Καλοήθεις και κακοήθεις όγκοι των σιελογόνων συνήθως εμφανίζονται σαν ανώδυνες διογκώσεις.  Σπάνια αφορούν περισσότερους του ενός αδένες και φαίνονται σαν μια διόγκωση στη περιοχή της παρωτίδας ή στην περιοχή του υπογνάθιου αδένα ή στις παρειές, τα χείλη ή στο έδαφος του στόματος.  Αυτές οι διογκώσεις πρέπει να ελέγχονται από Ω.Ρ.Λ. ιατρό.

Οι κακοήθεις όγκοι μπορούν να μεγαλώνουν γρήγορα, είναι επώδυνοι και προκαλούν απώλεια της κινητικότητας μέρους ή και ολόκληρης της προσβληθείσας πλευράς του προσώπου.  Τέτοια συμπτώματα πρέπει να ερευνώνται αμέσως.

Διογκώσεις σιελογόνων παρατηρούνται και στα αυτοάνοσα νοσήματα.  Οι ασθενείς συχνά παραπονούνται για ξηρό στόμα ή ξηρά μάτια.  Η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο διαβήτης είναι μερικές φορές υπεύθυνοι για διογκώσεις σιελογόνων.  Τέλος αμφοτερόπλευρη συνήθως διόγκωση σιελογόνων παρατηρείται στους αλκοολικούς.

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Η διάγνωση βασίζεται σ’ ένα προσεκτικό ιστορικό, στη φυσική εξέταση και τις εργαστηριακές εξετάσεις.  Αν πιθανολογείται απόφραξη μπορεί να χρειαστεί να αναισθητοποιηθεί το άνοιγμα του σιελογόνου αγωγού στο στόμα και να τοποθετηθεί καθετήρας ώστε να διασταλεί ο αγωγός και έτσι να διευκολυνθεί το πέρασμα του λίθου.  Προηγούμενος ακτινολογικός έλεγχος θα δείξει που ακριβώς βρίσκεται ο λίθος.  Αν παρατηρείται κάποια μάζα πρέπει να γίνεται έλεγχος με CT που θα δείξει αν αυτή η μάζα είναι μέρος του σιελογόνου αδένα ή πρόκειται για λεμφαδένα.

Σε πολλές περιπτώσεις είναι βοηθητική η βιοψία δια λεπτής βελόνης.  Η ακρίβεια αυτής της εξέτασης φτάνει το 80%, 90% περίπου. Ανοικτή βιοψία όπου στο δέρμα γίνεται μια τομή και παίρνεται ένα μικρό κομμάτι του αδένα δεν συνιστάται να γίνεται σε ιατρείο.  Πρόκειται για χειρουργική βιοψία και επειδή υπάρχει η πιθανότητα να τραυματιστούν τα παρακείμενα νεύρα πρέπει να γίνεται σε χειρουργείο.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Υπάρχει χειρουργική και φαρμακευτική θεραπεία πράγμα που εξαρτάται από τη ιδιομορφία της κάθε περίπτωσης.  Αν η αιτία είναι συστηματικό νόσημα (δηλαδή νόσημα όπου συμμετέχει ολόκληρο το σώμα και όχι μόνο μια συγκεκριμένη περιοχή), τότε αυτό το νόσημα είμαι που πρέπει να θεραπευτεί.  Σε τέτοιες περιπτώσεις απαιτείται η συνεργασία με γιατρούς και άλλων ειδικοτήτων.

Αν υπάρχει μόλυνση χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά.  Μερικές φορές είναι απαραίτητος ο καθετηριασμός των πόρων.

Αν έχει αναπτυχθεί μάζα στο εσωτερικό του αδένα απαιτείται η αφαίρεση της.  Οι περισσότερες μάζες που ανευρίσκονται στους σιελογόνους αδένες είναι καλοήθεις.  Χρειάζεται μεγάλη προσοχή να μην καταστραφεί το προσωπικό νεύρο που διέρχεται από την περιοχή αυτή.  Ακτινοθεραπεία συχνά συνιστάται μετά από την χειρουργική αφαίρεση κακοήθους όγκου. Αυτό γίνεται τη 4η-6η εβδομάδα ώστε να επιτρέψει επαρκή επούλωση πριν την ακτινοβόληση.

Οι ίδιες γενικές αρχές εφαρμόζονται και για όγκους την υπογνάθιας περιοχής ή για όγκους των ελασσόνων σιελογόνων αδένων της στοματικής κοιλότητας .Οι καλοήθεις όγκοι αντιμετωπίζονται χειρουργικά και μόνο ενώ οι κακοήθεις συνήθως χρειάζονται συμπληρωματική ακτινοβολία. Αν ο όγκος προέρχεται από λεμφαδένα που έχει διογκωθεί λόγω καρκίνου τότε προφανώς θα χρειαστεί διαφορετική αντιμετώπιση. Συνοψίζοντας οι παθήσεις των σιελογόνων οφείλονται σε πολλές αιτίες και αντιμετωπίζονται φαρμακευτικά και χειρουργικά.  Τέτοια αντιμετώπιση πρέπει να αναλαμβάνεται από ΩΡΛ χειρούργο.

ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΥΣΦΑΓΙΑΣ ΜΕ ΕΥΚΑΜΠΤΟ ΡΙΝΟΦΑΡΥΓΓΟΛΑΡΥΓΓΟΣΚΟΠΙΟ

ΦΑΣΕΙΣ ΚΑΤΑΠΟΣΗΣ

  • ΣΤΟΜΑΤΙΚΗ
  • ΦΑΡΥΓΓΙΚΗ
  • ΟΙΣΟΦΑΓΙΚΗ

ΑΙΤΙΑ ΔΥΣΦΑΓΙΑΣ

  • ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ
  • ΑΝΑΤΟΜΙΚΕΣ ΑΝΩΜΑΛΙΕΣ
  • ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΕΣ ΝΟΣΟΙ
  • ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΣΥΝΔΕΤΙΚΟΥ ΙΣΤΟΥ
  • ΙΑΤΡΟΓΕΝΗ ΑΙΤΙΑ
  • ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΑΙΤΙΑ


ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

  • ΥΠΕΡΕΚKΡΙΣΗ ΣΙΕΛΟΥ ΒΗΧΑΣ
  • ΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΛΑΙΜΟΥ
  • ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ
  • ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ
  • ΥΠΟΛΕΙΜΑΤΑ ΤΡΟΦΩΝ


ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ

  • ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
  • ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΒΛΗΘΕΙΣΑ ΦΑΣΗ
  • ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΔΥΣΦΑΓΙΑΣ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ FEES

ΤΟ F.E.E.S ΕΙΝΑΙ ΕΞΕΤΑΣΗ ΟΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΕΥΚΑΜΠΤΟΥ ΡΙΝΟΦΑΡΥΓΓΟΛΑΡΥΓΓΟΣΚΟΠΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΜΕ ΤΟΝ ΛΑΡΥΓΓΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΠΟΦΑΡΥΓΓΑ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΗΡΕΜΙΑΣ KAI ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΣΗ.

ΤΙ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟ FEES

ΤΟ F.E.E.S ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΡΕΙΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ

  • ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΦΑΡΥΓΓΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΡΥΓΓΑ
  • ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΠΟΣΗΣ
  • ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΠΩΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΣΕ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ

ΤΙ ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ FEES

  • ΚΑΤΑΚΡΑΤΗΣΗ ΕΚΡΙΣΕΩΝ ΣΤΟΝ ΥΠΟΦΑΡΥΓΓΑ
  • ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΗΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
  • ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΦΑΡΥΓΓΙΚΩΝ ΜΥΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΛΑΡΥΓΓΑ
  • ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΦΑΡΥΓΓΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΡΥΓΓΑ

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΠΟΣ ΧΡΩΜΑΤΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΥΓΡΑ ΚΑΙ ΣΤΕΡΕΑ ΜΕ ΜΠΛΕ Η ΠΡΑΣΙΝΟ ΧΡΩΜΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ

ΧΡΩΜΑΤΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΥΓΡΑ ΚΑΙ ΣΤΕΡΕΑ ΜΕ ΜΠΛΕ Η ΠΡΑΣΙΝΟ ΧΡΩΜΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ

  • ΠΑΓΑΚΙΑ
  • ΛΕΠΤΟΡΕΥΣΤΕΣ ΤΡΟΦΕΣ(ΓΑΛΑ,ΧΥΜΟΣ)
  • ΠΑΧΥΡΕΥΣΤΑ ΥΓΡΑ(MILK SHAKE)
  • ΠΟΥΡΕΔΕΣ
  • ΗΜΙΣΤΕΡΕΑ ΦΑΓΗΤΑ(ΛΕΙΩΜΕΝΗ ΠΑΤΑΤΑ)
  • ΤΥΡΙ,ΨΩΜΙ
  • ΣΚΛΗΡΑ ΦΑΓΗΤΑ(ΚΡΕΑΣ,ΜΗΛΟ)
  • ΑΝΑΜΕΙΚΤΑ ΦΑΓΗΤΑ(ΣΟΥΠΑ ΜΕ ΚΡΕΑΣ)

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΠΟΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ ΚΟΙΤΑΖΟΥΜΕ ΓΙΑ

  • ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΚΑΤΑΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΦΑΓΗΤΟΥ ΣΤΟΝ ΣΤΟΜΑΤΟΦΑΡΥΓΓΑ
  • ΕΙΣΡΟΦΗΣΗ
  • ΥΠΟΛΕΙΜΑΤΑ ΤΡΟΦΩΝ ΣΤΟΝ ΥΠΟΦΑΡΥΓΓΑ

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΠΩΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΣΕ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ

ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟ

  • ΕΙΔΟΣ ΤΟΥ ΦΑΓΗΤΟΥ
  • ΜΕΓΕΘΟΣ
  • ΓΕΥΣΗ
  • ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ
  • ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΔΟΘΕΙ

ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ

USE OF SWALLOW MANEUVERS

ΣΚΟΠΟΣ ΣΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΔΥΣΦΑΓΙΑΣ ΕΙΝΑΙ

  • ΕΛΑΤΤΩΣΗ ΤΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ ΕΙΣΡΟΦΗΣΗΣ
  • ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΠΟΣΗΣ
  • ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΗ

ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ

  • ΚΑΜΨΗ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΤΕΡΝΟ
  • ΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΣΧΟΥΣΑ ΠΛΕΥΡΑ

ΔΙΕΓΕΡΣΗ ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΦΑΡΥΓΓΑ

  • ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΚΑΤΙ ΚΡΥΟ (ΠΑΓΑΚΙΑ)
  • ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΦΑΓΗΤΟ ΜΕ ΕΝΤΟΝΗ ΓΕΥΣΗ
  • ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΣΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΑΚΙ
  • ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΦΑΓΗΤΟ ΠΟΥ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΕ ΝΑ ΜΑΣΑΕΙ ΑΡΚΕΤΗ ΩΡΑ

SWALLOW MANEUVERS

  • SUPRAGLOTTIC SWALLOW
  • EFFORTFULL SWALLOW
  • MENDELSON

ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΙΤΑ

ΕΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΕΝ ΒΕΛΤΙΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΣΗ ΤΟΤΕ ΟΙ ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΙ

© 2024 Dr Yerasimos Kyriakides. All Rights Reserved. Website Designed & Developed by Ruxbo